En waarom is het spreken in tongentaal nou zo belangrijk? Wat mis je als je het niet kan? Op die vragen wil ik in dit artikel antwoorden geven. Hoe vaak heb je er om gevraagd en toch niet ontvangen? Misschien twijfel je wel of tongentaal wel aan jou gegeven is.
Voor wie dat nog niet doet vaak een frustratie. Voor wie al in tongentaal -of in meervoud: tongentalen – spreekt is dit een mooi geschenk, een prachtige ervaring. Beiden mooie beschrijvingen van tongentaal. Of zoals een priester ooit zei: “Heerlijk geestelijk brabbelen”. We then have to use that draughtsman’s fist as best we can.Bijzondere woorden rechtstreeks uit het hart, alleen wel zonder te weten wat je zegt of zingt. Well, this being so, we must first hold a draughtsman’s fist before his eyes, not to attack him with it, though, or even to threaten him.
They must see the means of subsistence to believe in the existence of the person in question, but the existence of the person in question doesn’t prove to them his means of subsistence. People don’t reason like this, though, especially not the certain person ‘in question’ in Amsterdam. Thus I don’t wish to suspect him of existing without means of subsistence. His existence being clear and obvious to me (being aware that the person in question isn’t merely a spirit but also has real live flesh and bones), I wish to take it as axiomatic that he owes that existence to means of subsistence, that he obtains them in one way or another and that he works for them. One could say: this man exists - I see him, he speaks to me, proof of his actual existence is even that he is not uninvolved in a certain case, for example, ‘the case in question’. I would certainly find it considerate of people if they said (as the constitution says, everyone is presumed innocent until proved guilty) 13 that people saw one another as having a means of subsistence until the opposite had been proved.
Vervolgens moeten we dien teekenaarsknuist gebruiken zoo goed & zoo kwaad als we kunnen.–Īlso that there are means of subsistence. Zij moeten de middelen zien om het bestaan van den onderhavige te gelooven doch het bestaan van den onderhavige bewijst hun de middelen daarvan niet.– Wel, dit eenmaal zoo zijnde moeten wij hem vooreerst een teekenaarsknuist voor de oogen houden, niet om hem daarmede te attaqueeren evenwel of ook zelfs maar te bedreigen. Zoo evenwel redeneeren de menschen niet, vooral niet zeker onderhavig persoon te Amsterdam. zijn bestaan mij klaar en duidelijk zijnde (mij bewust zijnde de onderhavige persoon niet slechts maar een geest is doch ook zelfs werkelijk springlevend vleesch en beenen heeft) wil ik als een axioma aannemen dat hij dat bestaan te danken heeft aan middelen, dat hij die op de een of andere manier krijgt en waarvoor hij werkt.– Ik wil hem dus niet verdenken van te bestaan zonder middelen van bestaan. Ik zou het wel kiesch vinden van de menschen indien ze zeiden (gelijker wijs de constitutie zegt, tout homme est considéré innocent jusqu’à que sa culpabilité soit prouvée) 13 dat men elkander aan zag als hebbende een middel van bestaan totdat het tegendeel bewezen was.– Men zou kunnen zeggen: deze man bestaat – ik zie hem, hij spreekt tot mij, een bewijs van zijn effectief bestaan is zelfs dat hij niet oningewikkeld is in zeker geval, b.v.
0 kommentar(er)
